WEATHEREN

Oh, wat zien die wagentjes er toch mooi uit.... fabrieksnieuw, glanzend en strak in de verf. En na 3 jaar rijden zien ze er doorgaans ook nog zo uit, want we zijn natuurlijk wel zuinig op onze spullen. Al eens langs het echte spoor rondgekeken? Toevallig tegen een geparkeerd staande Eanos uit 1989 geleund gestaan? Die zat in 1989 ook strak in de glimmende verf, ja, maar nu niet meer. Het is nu gewoon een gore roestbak, voorzien van allerlei lapstukken, gedeukt tot en met vanwege de voorzichtigheid waarmee ze behandeld worden. Al eens naar containerdraagwagens gekeken? Daar zit de rommel misschien wel een centimeter dik op. Shit, ik dacht dat ze zwart waren, maar ze blijken lichtgrijs te zijn.... Ik geef het toe, het vereist het overwinnen van een drempel om je wagens (en vooral je loks) zo'n behandeling te geven, maar als je ook maar een beetje realistische baan wilt, is het simpelweg een must: vuilmaken! En zo moeilijk is het nog niet eens. Goed kijken, een beetje kleurgevoel is niet weg. En van de mislukkingen leer je uiteraard het meest.

Tja, dan toch maar mijn eigen ervaringen.... Van de week de eerste stappen in het diepe gezet.

Om te beginnen gebruik ik verfpigmenten die in een zaak voor kunstschilder-artikelen te koop zijn. Voorlopig wat bruine en rode kleuren, een wit-gelige kleur, een paar groene tinten. Voor het zwart gebruik ik toner uit afgedankte en gesloopte laserprintercartridges. Kleuren die goed werken zijn Ercolano rood, ijzeroxide rood, ijzeroxide bruin, turkse omber donker. Deze kleuren worden geproduceerd door Verfmoolen De Kat in Zaandam. Combinaties ervan werken ook, gewoon experimenteren. Alle overtollige poeder verzamel ik in een apart potje en dat op zich leent zich al heel goed voor een "algemene smeerboelkleur"...

Wat ook een belangrijke tip is: gebruik linnen of katoenen dunne handschoenen (zoals ook in fotolabs gebruikt worden): vingerafdrukken worden bij het opbrengen van de poeders wel heel erg duidelijk zichtbaar! Met name op gladde wagenwanden zijn vingerafdrukken uit den boze.

Het eerste experiment betrof een oud Lima bakkie. Ging het fout dan was er niets verloren. Met bruine verf werden een paar paneeltjes in een wat andere kleur bruin geschilderd en vervolgens ging ik met de bruine en zwarte stoffen aan de gang. Het resultaat zie je hieronder:

Ik geef het toe, het kan beter maar voor een eerste experiment is het niet verkeerd. De hap met haarlak gefixeerd en op naar het volgende projekt:

De kolentrein. De Mehano Falns-en zijn fraai maar ze zien er veel te nieuw uit. Kijk maar eens naar de foto's van de kolentreinen op de hoofdpagina. Dat moet dus wel even veranderen. Het resultaat van de eerste wagens zie je hieronder. Eerste bewerking is een soort grondlaag met oxidebruin, dan wat turkse omber hier en daar om met name het glanzende fabrieksnieuwe verflaagje oud en onregelmatig te maken. Vervolgens gaan we met de toner aan de gang. Gewoon met een zo goed als droge kwast aanbrengen, verspreiden, tamponeren, blazen enz enz tot je het gewenste resultaat hebt. Ben je tevreden dan fixeer je met haarlak.

Ter vergelijking een exemplaar zoals het uit de doos kwam links. Ter hoogte van de knik in de bovenbouw maak ik een kartonnen plaat op maat, waarop de kolenlading komt, die vervolgens met houtlijm + water + afwasmiddel vastgedruppeld wordt. Die plaat is om meerdere redenen noodzakelijk: ten eerste kun je met weinig kolen de wagen "vol" krijgen, ten tweede zijn bij de Mehano's de loskleppen verend bevestigd. Stort je de wagen vol, dan kun je dus continue langs je spoor kolen gaan rapen. Helaas lukte het niet om de bovenbouw boven stoom te vervormen, het materiaal wordt niet zacht. Dan had ik nog de butsen en deuken die door de grijpers ontstaan kunnen maken... Inmiddels is ook een DB-Cargo verkeersrode wagen behandeld, grondlaag met oxide rood, dan wat oxide bruin op de draaistellen en platformpjes en vervolgens weer toner rond de geknikte bovenbouw. Zoals ook te zien is, zijn de wagens voorzien van Roco kortkoppelvorken, waarmee ze zo ongeveer buffer-aan-buffer rijden.

Variaties door alleen met bruine poeders te werken om een kar vaal en verweerd te maken zijn ook de moeite waard. Het gevaar bestaat dat je bij grotere reeksen wagens een patroontje gaat ontwikkelen waarmee alle wagens weer op elkaar gaan lijken. Niet teveel wagens achter elkaar of werk met diverse types door elkaar heen. Houdt ook rekening met het feit dat een droge wagen er toch wat anders uitziet dan een eenmaal met haarlak gefixeerde wagen.

Tot slot een impressie van mijn ballast: leislag die ongeveer 8 maanden heeft geroest met spijkers. Het zou nog wat fijner gestampt kunnen worden en voorlopig laat ik het nog even een paar maanden doorroesten, want na lijmen is er nog steeds teveel blauwgrijs zichtbaar. Onder de dwarsliggers ligt een laag parketondervloer van 2,7mm dikte, die het geluid enorm absorbeert. Die wordt eerst met grijze acrylverf geschilderd zodat eventuele kale plekken niet direkt opvallen. De foto laat een proefstukje zien met nog ongeschilderd piepschuim en ook nog ongeschilderde rails. Puur toeval met een nagelnieuwe Mehano Falns121 :-)

Het recept voor de lijm zal wel bekend zijn; maar voor degenen die dat ook niet kennen: houtlijm met water en afwasmiddel waarbij ik zelf doorgaans 1 deel lijm, 2 delen water en 1/4 tot 1/2 deel afwasmiddel gebruik. Goed mengen en dan in een oud oog- of oordruppelflesje doen waarmee je mooi kunt druppelen op de plek waar dat moet. De lijm is langere tijd bruikbaar maar altijd even flink schudden voordat je na een pauze weer gaat werken, aangezien na enige tijd water en lijm weer als separate lagen bezinken.

Nog een paar foto's van inmiddels bewerkte wagens: